Η ΑΕΚ είναι πιο πλούσια από την Ντιναμό!

Μπορεί οι παίκτες της Ντιναμό να σουτάρουν καλύτερα. Να ντριμπλάρουν καλύτερα. Να είναι καλύτεροι στα στημένα. Να ξέρουν - μπορεί λέμε - καλύτερη μπάλα. Αλλά όλα αυτά μαζί, η ΑΕΚ ξέρει να τα κάνει καλύτερα από εκείνους. Αυτό έδειξε το πρώτο παιχνίδι των δύο στο ΟΑΚΑ.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Μπορεί, λοιπόν, η ομάδα της Ουκρανίας να είναι πιο ακριβή, χρηματιστηριακά, αλλά η ΑΕΚ έδειξε ότι είναι πιο πλούσια. Σε ποδόσφαιρο. Σε ιδέες, εμπνεύσεις, διαχείριση αγώνα, επιλογές στη ροή του. Αυτό, πλέον, θα πρέπει να μετρήσει στο Κίεβο. Η Ένωση έδειξε ότι ακόμη και με αποτέλεσμα που δεν είναι θετικό για εκείνη, μπορεί να πάει στην έδρα της Ντιναμό και να αγωνιστεί ως το φαβορί.

Τουλάχιστον αυτό το συμπέρασμα, σε αγωνιστικό επίπεδο, μπορεί να προκύψει από όσα είδαμε στο ματς του ΟΑΚΑ. Γιατί ήταν τόσο καλή η ΑΕΚ; όχι. Γιατί ήταν τόσο κακή η Ντιναμό; όχι. Αλλά γιατί αυτό δείχνει η στάση των δύο ομάδων απέναντι στην προοπτική της πρόκρισης. Η ΑΕΚ ήθελε να κερδίζει λεπτά στη διάρκεια του αγώνα και η Ντιναμό να "πετάει".

Λογικό θα πει κανείς, αφού προηγήθηκε σε εκτός έδρας ματς. Μόνο που το έκανε τόσο άκομψα, που έδωσε στην ελληνική ομάδα το δικαίωμα να πιστεύει ακόμη περισσότερο στο δικό της ποδόσφαιρο, περισσότερο από όσο πιθανότατα πίστευε προτού ξεκινήσει αυτή η σειρά αγώνων. Πλέον εδώ, χωράει μια ακόμη παράμετρος που συχνά συζητείται στην Ελλάδα.

Ευρωπαϊκή ομάδα, λοιπόν, μπορεί πια να θεωρείται εκείνη που σε ένα ματς το οποίο στα καλά καθούμενα τής στράβωσε και δεν ίσιωσε όσο σύντομα θα μπορούσε, εκείνη το κυνηγάει μέχρι το τέλος στα κόκκινα, χωρίς δεύτερες σκέψεις, ακόμη και σε περίοδο που το πρωτάθλημα, το οποίο διεκδικεί και μάλιστα μετά από χρόνια, έχει πάρει φωτιά. Η ΑΕΚ αυτό έκανε και το έκανε ανεξαρτήτως κατάληξης. Δεν την ήξερε, δεν την ξέρει, αλλά την κυνηγάει. Και αυτό την τιμά...

Από εκεί και πέρα, το αήττητο με τους 23 αγώνες σε τρεις διοργανώσεις, το αήττητο σε ολόκληρο το φετινό Europa League με τους εννέα αγώνες σε προκριματικά, σε όμιλο και τώρα στους "32", ασφαλώς και είναι στοιχεία στα οποία θα πρέπει να σταθεί κανείς. Διότι δείχνουν τον χαρακτήρα της ομάδας, αποδεικνύουν και τις δομές που έχει δημιουργήσει στο εσωτερικό της και αυτό είναι καθοριστικό.

Η ΑΕΚ το αξίζει όλο αυτό, διότι το έχει δουλέψει, το έχει εξελίξει, το έχει προκαλέσει. Δεν συνέβη τυχαία. Και 23 90λεπτα είναι σαν να λέμε σχεδόν ένα ολόκληρο πρωτάθλημα. Από εδώ και πέρα, όμως, το ζητούμενο λίγο αλλάζει για εκείνη. Διότι ακόμη και αυτό το 1-1 με την Ντιναμό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως αυτό που είναι. Οι ισοπαλίες ποτέ δεν μπορούν να πανηγυρίζονται ως νίκες. Διότι δεν είναι νίκες. Όσο σημαντικές ή δύσκολες και αν είναι, παραμένουν ισοπαλίες.

Η σεζόν από εδώ και πέρα για την ΑΕΚ, λοιπόν, προκειμένου να πετύχει τους στόχους της, δεν απαιτούν πια παιχνίδια που δεν θα χάνει. Αλλά παιχνίδια που θα κερδίζει. Και στις τρεις διοργανώσεις. Στο πρωτάθλημα, στο Κύπελλο, ακόμη και αν πρόκειται για τον τελικό, αλλά και στην Ευρώπη, στο Κίεβο ή και - ας ελπίσουμε - στη συνέχειά της.

Το να αρνείται μια ομάδα να χάσει είναι εξαιρετικό δείγμα. Το να μπορεί να κερδίσει, που η φετινή ΑΕΚ μπορεί όπως έχει αποδείξει, είναι εκείνο που θα της χαρίσει αυτά για τα οποία παλεύει φέτος. Επίσης ανεξαρτήτως αντιπάλου, έδρας, διοργάνωσης, στιγμής. Διότι και οι στιγμές παίζουν σημαντικό ρόλο. Αυτές που η ΑΕΚ έχει καταφέρει στη διαδρομή της αγωνιστικής περιόδου να τις απολαμβάνει παιχνίδι με παιχνίδι. Και πάμε πάλι από την αρχή, ανεξαρτήτως αντιπάλου, έδρας, διοργάνωσης...